آئین مستان

بابا جونم السلام، خوب نمیبینه چشام

فقط میگم یک کلام،کودکی پیرم،میخوام بمیرم

خمیده قدمو زمین گیرم،حالا که نیستی از جونم سیرم

واسه مُردن بهونه میگیرم،شد عمر کوتاه، خرج غم و اه

سلسله ی موی تو، سُرخی گیسوی تو

شکافه ابروی تو، زده شرارم، برده قرارم

دور و بَرَم یه دنیا نامرده، تو اوج غم دلم پر از درده

دنبال یک بهونه میگرده، که دل پریشون، جون بده آسون

خون خدایی، شدم هوایی، تازه رسیده ابن الشهیده

مثل تو خون از چشام چکیده

یا اباالمظلوم

با آه و اشک روون، واسَت میگیرم زبان

ای بابای مهربون، ای مو پریشون، ماهِ پر از خون

ببین که ناله و پریشونی، برده دلم رو، رو به ویرونی

پیشت میمیرم، آروم میگیرم

خرابه حالم شکسته بالم، رسیده بابا، وقت وصالم

بابای خوبم

کجایی بابا، شده نماز من شکسته

کجایی بابا، شده قیام من نشسته

کجایی بابا بیا ببین تیمم به روی خاک صورتت، با دست بسته

ای بابا حکایتی شده مویم

ای بابا شکستگی ابرویم

ای بابا ببین کبوده بازویم

باشه، کوچه به کوچه رو نیزه ها رفتی، خونه ما نیومدی

باشه، کنج تنور و طشت طلا رفتی، خونه ما نیومدی

ای بابا حکایتی شده مویم

ای بابا شکستگی ابرویم

ای بابا ببین کبوده بازویم

تو دست سردش میگیره عمه این دستامو

میبوسه با اشک چشماش هرشب این زخمامو

بارون چشم کبود من، بهونه ی هر روزه، هر روزه

خدا میدونه که تا سحر، آبله هام میسوزه میسوزه

باشه، بذار اشکامو دوری درآره

باشه، بذار بگن که بابا نداره

ای بابا حکایتی شده مویم

ای بابا شکستگی ابرویم

ای بابا ببین کبوده بازویم

کجایی بابا عزا گرفته دختر تو

میخونه روضه خودش برای خواهر تو

تو بازار شام دیدم که میفروشن یه گوشوارم رو با انگشتر تو

ای بابا ببین دیگه زمین گیرم

ای بابا سه سالمه ولی پیرم

ای وای دل پریشونم تو کوچه ها بابا

بی کسی ام بد دردیه ای وای خیلی میترسم بردن ما رو بابا

دور از نگاه غیرت عباس روی نی

بر روی قیمت اسرا چانه میزدند

پاسخ فریاد من گشته کف و هلهله

جای گل انداخته به گردنم سلسله

یا ابتا یا حسین

من به تو می‌گریم و تو بهر من گریه کن

من به رگ پاره، تو به زخم تن گریه کن

یکی ز زخم زبان، بر جگرم چنگ زد

یکی مرا کعب نی، یکی به من سنگ زد

پاسخ فریاد من گشته کف و هلهله

جای گل انداخته به گردنم سلسله

یا ابتا یا حسین

یکی تصدّق به ما، در مَلَاءعام داد

یکی سر راه ما، کف زد و دشنام داد

میان نامحرمان خون شده زینب دلش

سر تو باشد درست برابر محملش

گرفتم این شامیان، به ما همه دشمنند

چرا دگر کودکِ سه‌ساله را می‌زنند

یا ابتا یا حسین

پاسخ فریاد من گشته کف و هلهله

جای گل انداخته به گردنم سلسله

یا ابتا یا حسین

از خون جوانان حرم لاله، خدا لاله، دمیده

بابا به حرم آمده با ناله، خدا ناله، ولی قد خمیده

گوید یارم نیامد، کس و کارم نیامد، علمدارم نیامد

خدایا چه کنم حالا، که من گرفتارم نیامد

هر دو دستای بریده ی یارم، خدا یارم، افتاده سر راهم

دشمن میخندد بر این حال زارم، حال زارم، بر این روز سیاهم

رفته نور نگاهم، سپه دار سپاهم، خدایا بی پناهم

سر تا پا غرق گریه و ناله و اشک و سوز و آهم

از خون جوانان حرم لاله، خدا لاله، دمیده

بابا به حرم آمده با ناله، خدا ناله، ولی قد خمیده

گوید یارم نیامد، کس و کارم نیامد، علمدارم نیامد

خدایا چه کنم حالا، که من گرفتارم نیامد

بر خیز و ببین گشته مثل دریا، مثل دریا، چشم خون بار زینب

بر خیز و ببین بی تو تک و تنها، تک و تنها، مانده سالار زینب

کسی باور ندارد، حسین یاور ندارد، حرم حیدر ندارد

حرمی که بعد سقا، به روی خود معجر ندارد

از خون جوانان حرم لاله، خدا لاله، دمیده

بابا به حرم آمده با ناله، خدا ناله، ولی قد خمیده

گوید یارم نیامد، کس و کارم نیامد، علمدارم نیامد

خدایا چه کنم حالا، که من گرفتارم نیامد

چه بد رفتاری ای چرخ، چه بر کرداری ای چرخ

 چه کج رفتاری ای چرخ ، سر کین داری ای چرخ

نه دین داری نه آیین داری نه آیین داری ای چرخ

خدا یارم نیامد ، کس و کارم نیامد ، علمدارم نیامد

 خدایا چه کنم حالا ، که من گرفتارم نیامد

دختر سه ساله ات از غمایی که دیده پیره

گوشه ی خرابه باز زانوشو بغل می گیره

از بهار زندگی چشم و دل اون دیگه سیره

از خاطرات پرغم کرببلا پریشونه پریشونه

میون موهای پریشونش هنوز لخت خونه لخت خونه

آرزوش اینه آرزوش اینه، دورت بگرده نمی تونه

یا ابتا یا ثارالله

عمه زینبم برام زحمت زیادی کشیده

از غمای بی شمار می دونی که دیگه بریده

صد برابر همه طعم مصیبت رو کشیده

هرجا رسید شد سپر بلای من تو راه شام تو راه شام

مرحم اشکاشو گذاشت هر نیمه شب به زخم پام به زخم پام

شبیه عمه شبیه عمه در نیومد هیچ جا صدام

یا ابتا یا ثارالله

مثل هر شبی می رم می شینم یه گوشه ای تنها

سجده های شکر دارم به جا میارم روی خاکا

روی دامنم نشست عاقبت سرت ای بابا

عاشقیمو میخوام بابا بازم به تو نشون بدم نشون بدم

لب می زارم به روی حنجرت بابا که جون بدم که جون بدم

گلتم اما گلتم اما عمرمو دست خزون می دم

یا ابتا یا ثارالله

یا رقیه

الهی بمیرم برای تو نازنین من دلبر بابا

پاشو یه نگاه کن که برای مهمونی اومده سر بابا

موهام چه پریشونه، اشک هام مثل بارونه، امشب توی ویرونه

دست هام چه نیمه جونه، پاهام چه ناتوونه، امشب توی ویرونه

بابا بابا من الذی ایتمنی

یه نگاه کن عمه ببین که از دوری بابا چه بی قرارم

رو دیوار ویرونه سرمو تا سحر غریبی میزارم

اینو میدونم اینجا امشب پیش تو بابا کارم دیگه تمومه

توی سینه خسته با این دل شکسته تنگ روی عمومه

موهام چه پریشونه، اشک هام مثل بارونه، امشب توی ویرونه

دست هام چه نیمه جونه، پاهام چه ناتوونه، امشب توی ویرونه

بابا بابا من الذی ایتمنی

کجایی عمو جون تا که بگیری منو دوبار توی آغوش

کجایی ببینی رو خاک خرابه عزیز تو شده بیهوش

چشمام بارونه اشکه، تشنه ی ساقی مشکه، بابا به غم اسیرم

بابا طاقت ندارم، دیدی چه بی قرارم، دیگه می خوام بمیرم

موهام چه پریشونه، اشک هام مثل بارونه، امشب توی ویرونه

دست هام چه نیمه جونه، پاهام چه ناتوونه، امشب توی ویرونه

بابا بابا من الذی ایتمنی